Documentaire ‘Missie NS’

De uitzending op tv is uitgesteld. De documentaire is wel via internet te zien.

Vrijdag 27 maart 2020 om 22.20 uur bij NPO2 is de documentaire ‘Missie NS’ voor het eerst op tv te zien. De documentaire van regisseur Catherine van Campen ging in september 2019 in première op het Nederlands Filmfestival (NFF) in Utrecht. Zij volgde met camera ruim een jaar collega’s dwars door het hele bedrijf. Te zien is het beeld van NS door de ogen van de filmmaakster.

Niet eerder kreeg een filmploeg de volledige vrijheid om binnen NS te filmen. NS had geen invloed op de inhoud. “Dat was spannend. Ik ben er trots op dat we dit hebben gedurfd”, vertelt Bartho Boer, directeur Communicatie & Corporate Affairs NS. De film geeft een kijkje achter de schermen.

President-directeur Roger van Boxtel: “De documentaire toont de inspanningen van collega’s op de trein, het station en kantoor om de reiziger blij en tevreden te houden. De film houdt ons allemaal een spiegel voor. Deze documentaire laat NS en Nederland zien zoals het is, met alles wat mooi is en schuurt.”

Allerlei collega’s die een schakeltje vormen in het hele raderwerk van het bedrijf, zijn op de film vastgelegd. Van hoofdconducteur tot lid van de raad van bestuur. Van machinist tot medewerker marketingcommunicatie. Zij zetten allemaal op hun eigen vakgebied hun beste beentje voor om Nederland bereikbaar te houden.

Bekijk een aantal reacties van onze collega’s na het zien van de documentaire tijdens de première op het Nederlands Filmfestival.

Bron: persbericht NS

---

Blauwe Engel naar Twente

Begin maart 2020 is DE2 180 (voorheen 73) overgebracht van Haarlem naar Hengelo. Het transport vond plaats per dieplader, omdat het treinstel niet meer rijvaardig is. Het heeft jarenlang stilgestaan op emplacement Haarlem. De eigenaar was de stichting Werkgroep IJmuider Spoorlijn (WIJS), opgericht in 2005 met als doel om de spoorlijn van naar IJmuiden weer in gebruik te nemen. Dit zou gebeuren onder de naam Haarlem IJmuidense Spoorweg Maatschappij (HIJSM), met verschillende dieseltreinstellen. In 2009 werd dit materieel door vandalen ernstig beschadigd. Het meeste materieel is daarna naar elders overgebracht. DE2 180 bleef in Haarlem achter en is door de WIJS opgeknapt en rood geschilderd. Het treinstel is echter nooit meer in dienst gekomen.

Vanwege de komst van de Formule 1 naar Zandvoort, en de daardoor verwachte groei van het treinverkeer, was er in Haarlem geen plaats meer voor het treinstel. Sloop dreigde, maar de WIJS vond een nieuwe eigenaar. Dat is Rail Pleasure, die samen met de Stichting GOLS sinds 2016 een recreatief spoorfietsbedrijf exploiteert tussen Hengelo en Twekkelo. Dat gebeurt op een deel van een vroegere spoorlijn van de GOLS: de Geldersch-Overijsselsche Lokaal­spoorweg-Maatschappij. Het spoorfietsen voorziet duidelijk in een behoefte: jaarlijks zijn er rond 8000 bezoekers. In Twekkelo was nog geen goede wacht- en schuil­mogelijkheid. Daarvoor wordt het treinstel geschikt gemaakt. Op wat langere termijn is het de bedoeling ook een kleine tentoonstelling in te richten en een speelplek voor kinderen te maken.

Het nu nog rode treinstel zal in de oorspronkelijke azuurblauwe kleur worden geschilderd. Het vinden van de juiste kleur was nog even lastig. Volgens de literatuur moet je daarvoor RAL 5001 en 5020 in verhouding 1:1 met elkaar mengen, maar dat blijkt een kleur op te leveren die erg afwijkt van de kleur die op de Blauwe Engel (NS 41) van het Spoorwegmuseum zit. Met hulp van de STAR in Stadskanaal, die een kop van een Blauwe Engel bezit, is de juiste mengkleur gevonden. Ook de raamstijlen van het treinstel zullen in oorspronkelijke staat worden teruggebracht. Meer informatie: www.spoorfietsen.nl.

---

Uit de schatkamer van de SNR

Stoomtrams in Nederland

In 1996 hield stoomkenner S. Overbosch een lezing voor de NVBS-sectie Twente, met als onderwerp “Stoomtrams in Nederland”. Deze lezing is bewaard gebleven dankzij een geluidopname die Peter van der Zanden heeft gemaakt. De foto’s die Overbosch liet zien zijn gescand door Evert Heusinkveld. Vervolgens heeft Evert beeld en geluid gecombineerd tot een powerpoint-presentatie.

Deze presentatie is nu omgezet naar film. Die bestaat uit twee delen, omdat de lezing van Overbosch verspreid over twee avonden werd gegeven: op 20 maart en 17 april 1996 in Enschede. De films duren elk ruim een uur. De tijd van de snelle internetfilmpjes lag nog in het verschiet.

Klik hier als het filmpje op jouw apparaat niet wil starten.

Klik hier als het filmpje op jouw apparaat niet wil starten.

Ingenieur Sarris Overbosch heeft veel artikelen geschreven voor Op de Rails en was auteur van een standaardwerk over de stoomlocomotieven van de Nederlandse tramwegmaatschappijen. Hij was sinds 1932 lid van de NVBS en overleed begin 1998. Zie het in memoriam in Op de Rails, februari 1998.

---

Spoorse zaken die buiten het gewone liggen

Buiten-gewoon

In deze rubriek brengen we spoorse zaken voor het voetlicht die buiten het gewone liggen. In deze tweede ‘buiten-gewoon’ gaan we naar de Duitse deelstaat Baden-Württemberg.

Het loopt tegen het eind van de vorige eeuw. In de ochtend komt er een VW Kever het terrein oprijden van de Trossinger Eisenbahn, gelegen bij het centrum van de gelijknamige stad. De chauffeur stapt uit en opent de remise. Even later komt er een motorrijtuig te voorschijn, met de keverman als bestuurder. Deze zet het voertuig naast het perron, gaat het stationnetje binnen en opent het loket. Enige personen kopen een vervoerbewijs. Een minuut voor vertrek sluit de man het loket en neemt plaats op de bestuurdersstoel.

Een kort fluitsignaal en de trein vertrekt. Met een maximumsnelheid van 80 km/h is het 4,3 km verder gelegen eindpunt, het DB-station, in luttele minuten bereikt. Trossingen ligt aan de spoorlijn van Rottweil naar Villingen. De Trossinger Eisenbahn is een Nichtbundeseigene Eisenbahn, geëxploiteerd door de Trossinger Stadtwerke GmbH. De bovenleidingspanning is bijzonder voor een Duitse spoorweg: 600 Volt gelijkspanning.

In het kantoortje bij het eindpunt Bahnhof zetelt de tweede werknemer van het vervoerbedrijf. De dienstregeling sluit aan op die van DB. Dat betekent meestal één trein per uur. In 1898 is de lijn geopend, uiteraard met stoomtractie. Na de elektrificatie kwamen er motorrijtuigen op de baan, waarvan de T3, T5 en T6 tot het laatst beschikbaar waren. De T3 uit 1932 is museumwagen en doet niet meer mee in de normale dienst. De T5 (1956; Esslingen) en T6 (1968; Rastatt) wel.

Helaas is aan deze spoorlijn in 2003 een eind gekomen toen een autobuslijn het vervoer overnam. Maar door de inspanningen van enkele liefhebbers is er in de remise een museum tot stand gekomen. Omdat de baan is blijven liggen worden er ook ritten georganiseerd met de stoomloc ’Lina’ die nog is bewaard, de T3 en de T5. De jongste van het stel heeft nog twee jaar na sluiting op een familiepark gestaan en is daarna waarschijnlijk gesloopt.

Beide foto’s zijn gemaakt op 4 mei 1994 door de auteur: Ciril van Hattum.

Reactie op de vorige aflevering

Foto in het Grampian Transport Museum in Alford door Ciril van Hattum.

Het is altijd leuk reacties te krijgen op wat er geschreven wordt. Dat betekent namelijk dat de inhoud van ‘NVBS Actueel’ gelezen wordt en dat men in de onderwerpen geïnteresseerd is. Op de inhoud van de vorige ‘buiten-gewoon’ reageerde Bernard Heijne met de volgende waardevolle informatie over deze foto:

Als gevolg van het sluiten van passagiersdiensten op 1 november 1932 – tengevolge van het geringe aanbod op de zijlijn naar Boddam – van de Great North of Scotland Railways, werd de tramdienst opgeven en werden de hotel­gasten per Rolls Royce-automobiel, zoals dat toen heette, van en naar station Aberdeen vervoerd. De tram bleef nog wel in gebruik voor het vervoer van wasgoed en goederen, dat op de zijlijn nog gehandhaafd bleef tot 1945, waarna de lijn voor de opslag van wagens werd gebruikt tot het afbreken ervan in 1950. Het hotel werd in 1940 in gebruik genomen als trainingscentrum voor de Gordon Highlanders en in 1947 verkocht voor sloop. De tramwagens hebben nog even als zomerverblijf en schuurtje dienst gedaan, waarna er een in het museum terecht is gekomen. Even googlen op “Isle of Man Cliff Railways” leverde nog meer vergane glorie ter plaatse op, maar niet verder bijgewerkt dan 2007. Van de Cliff Railway valt ter plaatse niets meer te bespeuren. Bron: Wikipedia.

---

Spoorraadsel

Het Spoorwegmuseum heeft of krijgt regelmatig vragen waarop het geen ant­woord heeft. Het moet raar lopen als er binnen de NVBS niet iemand is die zo’n vraag wel kan beantwoor­den.

Deze maand een foto van de snackautomatiek op station Den Haag SS, vermoedelijk ergens jaren zestig. Weet iemand wanneer deze automatiek daar verschenen is? En tot wanneer hij daar in deze vorm gestaan heeft? En misschien ook wat erin verkocht werd?

Als jij een idee hebt, mail dan naar Tuur Verdonck, conservator Techniek en Spoorweg­innovatie van het Spoorweg­museum: t.verdonck@spoorwegmuseum.nl.

Het vorige spoorraadsel

Dit object is waarschijnlijk een demonstratiemodel, zo te zien van een veilig­heids­klep. De vraag was: is er iets te zeggen over de datering en misschien ook over het type locomotief dat erbij hoort? Er zijn geen reacties binnengekomen.

---