Nieuw in de bibliotheek

Een greep uit de vele boeken en andere publicaties die je kunt bekijken of – als je lid bent – kunt lenen in de bibliotheek van de NVBS.


Auf Normal- und Breitspur über die Ostsee

Dit boek van Bernd Kuhlmann verscheen in 2016 en handelt over de veerdiensten die toen vanuit Duitse havens over de Oostzee voeren.

Op de kaart op het voorste schutblad staan diensten vanaf Sassnitz-Mukran (op het eiland Rügen in Duitsland) naar Trelleborg (Zweden), naar Rönne op het Deense eiland Bornholm, naar Klaipeda (Litouwen), naar Ventspils (Letland) en naar Ust-Luga en Sint-Petersburg in Rusland. De veren naar Trelleborg, Klaipedia en Ust-Luga vervoerden in 2016 ook spoorwagens.

Welke veerdiensten nu nog varen is niet goed vast te stellen. De dienst Trelleborg – Sassnitz-Mukran is verlegd naar Rostock-Fährhaven aan de oostzijde van de rivier de Warnow waar de Autobahn naar Berlijn begint. Duidelijk is dat sinds juni 2016 geen (breedspoor)goederenwagens meer overgezet worden naar de havens in de Baltische landen en Rusland. Tussen 2007 en eind 2009 was er een veerdienst tussen Sassnitz-Mukram naar Baltijsk in de Russische enclave Kalingrad tussen Polen en Litauwen speciaal voor goederenverkeer per spoor.

Kuhlmann concludeert op de achterkant van het boek: ”Der Kraftverkehr hat wieder einmal gesiegt” (vrij vertaald: de vrachtauto heeft weer gewonnen). Ondanks het verval van het verkeer met ”spoorponten” een interessant boek voor de liefhebbers met veel en goede foto’s.

In de nog steeds lopende serie van John Krijgsman in Op de Rails komen spoor­veren over de Oostzee aan de orde in de nummers van augustus 2015 en april 2016.

Plaatsnummer Sa-450.524


Greece Narrrow Gauge
Featuring the Thessaly and the Peloponnese systems

Dit deel in de serie Narrow Gauge Branch Lines uit 2006 van de hand van John Organ beschrijft de laatste twee smal­spoor­netwerken in Griekenland.

In Thessalië – in het noordwesten van het land – waren twee smalspoorsystemen: de Thessalische Spoorwegen (TS) met een spoorlijn (1000 mm) van Volos naar Larissa met een zijtak via Paliofarsalos naar Kalambaka en de Pelion-spoorlijn (600 mm) van Volos naar Milies.

Beide werden in 1955 overgenomen door de Griekse staatsspoorwegen (SEK, vanaf 1971 de OSE). De delen Volos – Larissa en Kalamba – Paliofarsalos zijn omgebouwd naar normaalspoor en zijn verbonden met de rest van het standaardspoornet. De Pelion-lijn is niet omgebouwd en werd in 1971 gesloten. Op delen van beide systemen (TS en Pelion) zijn nu museumlijnen actief.

In Zuid-Griekenland heeft de Piraeus, Athene en Peloponnesos Spoorwegen (SPAP) een groot net op meterspoor verzameld bij Athene en Piraeus en op de Pelonnesos. In 1962 werd de SPAP deel van de SEK en vervolgens in 1971 van de OSE. De OSE zette een groot moderniseringsproject in gang; vooral rond Piraeus en Athene werden lijnen naar standaardspoor omgebouwd. In 2011 werd alle verkeer op meterlijnen gesloten. Heropening op standaardspoor verloopt zeer langzaam.

Het boek bevat veel foto’s en kaarten.

Plaatsnummer Sa-534.006


Der Jumbo: Die Baureihe 44 der Deutschen Reichsbahn

De stoomlocomotieven van de Baureihe 44 behoorden tot de sterkste stoom­loco­mo­tieven van de Deutsche Reichsbahn. Zij zijn ontwikkeld in de jaren 20 van de vorige eeuw. In die jaren werd gezocht naar standaardisering van stoom­loco­mo­tieven, waarbij dezelfde onderdelen in meerdere typen gebruikt konden worden en dezelfde locomotieven konden worden gebouwd door verschillende fabrieken.

De 44 werd ontwikkeld voor het trekken van zware goederentreinen. Denk hierbij het vervoer met een redelijke snelheid van treinen met een gewicht van 2500 ton of meer. Treinen geladen met steenkool of ijzererts konden een dergelijk gewicht bereiken. In 1927 werd het prototype gebouwd en in 1937 startte de serie­productie. De glorietijd van de Jumbo kwam na de Tweede Wereldoorlog. Zij bleven tot in de jaren 70 rijden in beide delen van Duitsland.

Het boek legt de nadruk op de constructie, de bouw en de inzet van de machines. Het is geschreven door Lothar Weber en verscheen in 2013 in de reeks Lok-Legenden.

Plaatsnummer Sm-430.754


La gare Saint-Lazare et sa banlieu: 150 ans d’histoire

Ongeveer 450.000 reizigers maken dagelijks gebruik van het station Saint-Lazare, een van de grootste stations van Parijs. Dit fotoboek is gemaakt door Didier Leroy, Paul-Henri Bellot en Samuel Delziani en verscheen in 2014. Voor in het boek een afbeelding van het schilderij La Gare Saint Lazare van Claude Monet dat hangt in het Musée d’Orsay, het vroegere spoor­weg­station Orsay.

Saint-Lazare is een typisch forensen­station, dat verschillende verbouwingen heeft ondergaan. De huidige gevel van het kopstation is uit de 19e eeuw en bij de laatste verbouwing – in 2012 afgesloten – werd een groot winkelcentrum toe­gevoegd. De ongeveer 250 foto’s tonen het oude station, het huidige station en de spoorwegen naar de voorsteden, de banlieu van Parijs en de stations aldaar. Een fotoboek voor regendagen!

Plaatsnummer Sa-502.018


Gerhard Riesthuis

[printfriendly]

Nieuw in de bibliotheek

Elke maand selecteren Gerhard Riesthuis en Rutger Ruempol enkele bijzondere nieuwe aanwinsten in de NVBS-bibliotheek. Dit is slechts een greep uit de veelheid aan boeken en andere publicaties in de collectie.

Over de bibliotheek

Algemene informatie
Openingstijden
Collecties
Plaats­nummer­s


SCETA

Vorige maand vroeg Rutger Ruempol zich in deze rubriek af wat S.C.E.T.A. betekent. Volgens Marc Schmitz is dat makkelijk te vinden (maar probeer deze afkorting zelf maar eens te googlen).

SCETA staat voor Société de contrôle et d’exploitation des transports auxiliaires. Het was de Franse tegenhanger van ATO/Van Gend & Loos. In 1995 is SCETA samen met Calberson opgegaan in GEODIS.